Przejdź do zawartości

76 Gwardyjska Dywizja Desantowo-Szturmowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
76 Gwardyjska Dywizja Desantowo-Szturmowa
76-я гвардейская десантно-штурмовая дивизия
Ilustracja
Historia
Państwo

 ZSRR
 Rosja

Nazwa wyróżniająca

Czernichowska

Dowódcy
Obecny

płk Denis Szyszow

Działania zbrojne
I wojna czeczeńska,
II wojna czeczeńska,
wojna rosyjsko-ukraińska
Organizacja
Dyslokacja

Psków

Rodzaj wojsk

wojska powietrznodesantowe

Odznaczenia
altlink=Order Czerwonego Sztandaru altlink=Order Suworowa (Federacja Rosyjska)

76 Czernichowska Gwardyjska Dywizja Desantowo-Szturmowa odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru i Orderem Suworowa (ros. 76-я гвардейская десантно-штурмовая Черниговская Краснознамённая ордена Суворова дивизия) – związek taktyczny Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, wchodzący w skład jednego z dwóch samodzielnych rodzajów wojsk Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej (drugi to Wojska Rakietowe Przeznaczenia Strategicznego).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1991 dywizja w składzie 104., 234. i 237 pułk powietrznodesantowy oraz 1140 pułk artylerii stacjonowała w Pskowie w Leningradzkim Okręgu Wojskowym[1].

Jednostka uchodzi za jedną z najbardziej elitarnych w siłach zbrojnych FR. Była wykorzystana w dwóch wojnach czeczeńskich (w latach 1994-96 i 1999-2007) oraz w wojnie z Gruzją w sierpniu 2008 roku. W marcu 2014 żołnierze jednostki uczestniczyli w aneksji Krymu[2], a w 2022 w inwazji na Ukrainę[3].

Struktura

[edytuj | edytuj kod]
  • 104 pułk desantowo-szturmowy,
  • 234 pułk powietrznodesantowy,
  • batalion czołgów (od 2018 r.),
  • 1140 pułk artylerii,
  • 4 pułk przeciwlotniczy,
  • pododdziały wsparcia[4].

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Depczyński 2015 ↓, s. 66.
  2. Cichy pogrzeb rosyjskich żołnierzy pod Pskowem. Media: Zginęli na Ukrainie, „Wyborcza”.
  3. Около 60 псковских десантников отказались ехать воевать в Украину [online], Radio Svoboda [dostęp 2022-06-10] (ros.).
  4. Stefan Krzemiński, Wojska Powietrzno-Desantowe FR; 21 stycznia 2015
  5. Назначения в Вооружённых силах России. // Российское военное обозрение. – 2020. – nr 9 – str. 79.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.